Het was spannend om dit schilderij te maken.
De vogel die ineens voor haar gezicht verscheen…en alle puntjes…
Ik wilde zo vrij mogelijk schilderen en eindigde toch weer steeds preciezer.
Haar naam veranderde af en toe en was pas op het laatst duidelijk.
Eindelijk begrijp ik op een dieper niveau dat de bestemming van onze levens niet ligt op een punt in de toekomst, maar in ons leven Nu.
Ons wezen wil ervaren hoe het is om op aarde te leven.
Daarom is het van essentieel belang naar ons binnenste te leren luisteren, en te voelen wat we zelf graag willen “meemaken”.
Door die luisterende houding merken we ook beter op hoeveel schoonheid er al om ons heen is en hoe stilte alles omhult en doordringt.
We merken dan ook hoe vrij we zijn om iets uit te proberen, fouten te maken en weer op onze schreden terug te keren, koers te wijzigen.
Naarmate we de harmonie met onszelf op die manier terugvinden ontstaat vanzelf meer vreugde, omdat ons binnenste blij is dat ze niet overgeslagen wordt.
Er valt nog veel te ontdekken, maar nogmaals, het gaat niet om het eindpunt van onze zoektocht maar om de ontdekkingsreis zelf.