nl | en | es

Dagboek van Joos

26-04-2012

Meegaan met de stroom

Door voornamelijk te vertrouwen op mijn gevoel en door zo min mogelijk drama te maken in mijn denken lukt het me om niet gevangen te raken in mijn oordeel over wat er gebeurt.
Mijn denken heeft de neiging situaties langer vast te houden dan goed is voor mijn zijn. Dat is nu overduidelijk.
Door steeds maar weer los te laten, te vertrouwen, en te genieten van al het goede dat er op ieder moment is blijf ik in verbinding met het voortdurende zijn dat voorbij conflicten is.
De gebeurtenissen zijn dan niet meer dan ervaringen.
Zij vormen het decor van het toneelstuk dat zich op ieder moment afspeelt.
Door los te laten blijf ik niet steken in oudere versies van het spektakel.
Ik ga dan mee met de stroom.

 

24-04-2012

Temperament

In de stilte levend kom ik vooral mijn temperament tegen.
Die kanten van mijzelf die ik een mensenleven lang niet heb willen zien, niet heb willen ervaren.
Ik laat ze nu zijn, in het vertrouwen dat de ongepolijste randjes vanzelf samensmelten tot een stevige kern in de stille eeuwige ruimte.

 

04-04-2012

Uitdaging

Ik heb de indruk dat het leven ons steeds meer energie stuurt, waardoor het lijkt of ons bootje steeds hogere golven aan het trotseren is.
Door steeds terug te keren naar de stilte vanbinnen lukt het om het evenwicht te bewaren en daarin de moed te vinden om trouw te zijn aan wie ik ben.
Dat is de uitdaging die het leven ons stelt.

 

02-04-2012

Leven in de stilte

Ik leef graag in de stilte.
Soms wordt de stilte van het zijn verstoord door het leven zelf.
Dan is het nodig dat ik mijn intuïtie volg en vertrouw op leiding.
Vaak maakt mijn intuïtie zich kenbaar op een ongemakkelijke manier.
Ik raak dan geïrriteerd, voel me boos of verdrietig en verlies de harmonie met mijzelf.
Door te onderzoeken wat de ware boodschap is achter mijn gevoelens en door de moed te hebben mij te laten leiden, lost de verstoring van het evenwicht op.
Ik merk dat ik het juiste gedaan heb als de puzzelstukjes weer op hun plaats vallen.
Na zo’n onderbreking merk ik vaak dat de wrijving een opening gemaakt heeft naar innerlijke kracht.
Op zo’n moment keer ik weer terug naar mijn leven in de stilte.