Een paar dagen geleden vlogen we terug naar Nederland.
Omdat ik sinds ruim een week een probleem heb met het schrijfprogramma op mjin computer besteed ik veel tijd om dit probleem op te lossen.
Echter, tot op heden zonder resultaat.
Op mijn bureau ligt het boek Burning questions van Isaac Shapiro and Annie Williams.
Lezen in het boek en ervaren wat er staat is een schitterende spirituele oefening tijdens het wachten op het installeren en de-installeren van programma's op mijn computer.
De mooiste zin uit het boek:
We can receive our experience as the Beloved.
Iedere dag wandelen we een uur op het strand. Bij het kleine wachthuisje keren we om.
Vandaag vroeg ik me af of ik zou gaan, want de wind woei hard. Hij blies uit het Zuid Oosten; hier in Spanje noemen ze deze wind de Levante.
Ik zag een paar bruine, vredige paarden grazen op het gras dat op het strand groeit. Deze aanblik nodigde me uit om daar ook heen te gaan.
De heenweg was gemakkelijk, de wind blies me voort.
Op de terugweg woei het zand in mijn gezicht en de wind stuwde me bijna de zee in.
Het leek op tegen de stroom in zwemmen: Je vraagt je af of je ooit vooruit zal komen.
Op de heenweg had ik wat mooie stenen gezien die zouden kunnen dienen om de onderste trede van de trap die van ons huis naar het strand gaat te versterken. De storm had het zand onder de onderste traptrede weggespoeld.
Op de weg terug naar huis lagen de stenen nog op dezelfde plaats en ik raapte ze op.
Met een steen in iedere hand voelde ik me zwaarder en lichter tegelijk, omdat ik de storm vergat.
Stilletjes legde ik ze neer, onderaan de trap. Ze zullen daar blijven liggen totdat ze gebruikt worden om de laagste trede van de trap naar het strand te versterken.