Soms, als ik iets lees, dan komt er een woord of een zin met een verhoogde intensiteit binnen.
Deze keer was het een zinnetje dat ik las van een Spaanse dichter. Hij schreef: 'No te rindas, no cedas'.
De woorden betekenen zoiets als: geef niet toe, sta je plaats niet af.
De woorden gingen rechtstreeks mijn hart binnen en hoewel ze in tegenspraak zijn met de overgave en de openheid die ik meestal nastreef geven ze een kracht die eerder ontbrak.
Een soort fierheid die mij daarvoor onbekend was.
No te rindas, no cedas.
Ons onbewuste kent de negatieve vorm niet en ik voel dat deze woorden op de drempel staan tussen overgave en niet-overgave.
Eigenlijk betekenen ze: Geef niet op, wat er ook gebeurt.