Ik voel dat mijn leven in een diepere groef is gegaan
met zoveel mogelijk overgave aan wat Is.
Daarbij neem ik kennis van wat zich afspeelt in de wereld
en zoek mijn eigen antwoord daarop.
Ik ben dankbaar voor alle wat ik nog kan, geniet van kleine dingen.
Probeer nog steeds mijn steentje bij te dragen
zonder mezelf te vergeten.
Ik ben diep ontroerd over dierbaren die het leven op aarde al achter zich hebben gelaten
en zoek naar mijn eigen afronding die best nog een tijdje kan duren.
Schilderen en het uitdrukken van aardse vrouwelijkheid geeft vervulling...
De schoonheid weergeven van zachte ronde vormen met diepe valleien en dalen.
Daar vorm aan geven, dat is wat er wil gebeuren.
De vrouwelijke stem wil gehoord worden,
het vrouwelijke landschap verkend,
als tegenwicht voor de tirannie die er ook is.
Zo ontvouwt mijn leven zich.