Als we ons zelf willen ervaren dan hoeven we niet ons denken te stoppen, maar de reactie op ons denken.
De interpretatie van wat er in ons omhoogkomt.
We houden dan op aan onze gedachten een eigen leven te toe te kennen en keren terug naar de openheid van een stillere staat van zijn.
Voor mij is dat net zoiets als het gevoel dat ik ervaar wanneer ik zeg: 'Uw wil geschiede'.
Als ik vreugde vraag wat zij wil, dan vertragen mijn bewegingen.
Ik laat me dan niet meer opjagen door wat ik denk te moeten doen.
Ik begin te genieten van een langzame stroom en krijg tijd om me te laten aanraken door wat er dan ook maar gebeurt.
Als ik vreugde vraag wat zij wil, dan weet ik welke kleuren ik wil dragen en hoe ik schoonheid kan ervaren.
Als ik vreugde vraag wat zij wil.