Dagboek van Joos

07-12-2009

Stromen van licht

Als ik in Spanje ben kom ik meestal wel een onaangenaam stukje in mezelf tegen.
De natuur is hier zo overweldigend mooi, en er is zo weinig afleiding van mezelf dat alles wat niet in overeenstemming is met de schoonheid om mij heen als een soort karikatuur uitvergroot wordt.
Gelukkig heb ik dan meestal wel een boek bij me dat ‘toevallig’ de uitweg uit de zelf gecreëerde duisternis laat zien.
Zo ook deze keer.
Het boek is van Deepak Chopra: Herontdek je lichaam, hervind je ziel.
Hij legt uit dat ons lichaam onbegrensd is en de hersenen eindeloos flexibel, want er kunnen steeds nieuwe neurologische netwerken gecreëerd worden.
Als we steeds maar negatieve gedachten herhalen dan wordt dat deel van de hersenen het meest gebruikt, met als resultaat dat ons lichaam ons die negativiteit laat voelen.
Tibetaanse monniken doen dat andersom. Door te mediteren op mededogen groeit het neurologische netwerk in hun hersenen dat daarmee samenhangt, waardoor mededogen steeds gemakkelijker opgeroepen wordt.
Liefde, schoonheid, waarheid, intelligentie zijn als stromen van licht in het universum aanwezig.
We hoeven ons er alleen maar voor te openen.
Het kan.

20-11-2009

Zingeving

De afgelopen weken lukte het niet om te schrijven.
Iets dieps vroeg om aandacht; ik had het vage gevoel dat iets zich wilde laten zien.
Beter gezegd, ik zocht naar zingeving en was rondjes aan het draaien om de juiste vorm te vinden.
Gisteren wist ik eindelijk welke vraag daarmee zou overeenstemmen.
Eigenlijk was de vorm daarvan simpel: ‘Wat wil uit de diepere lagen van het Zijn tot uitdrukking komen?’ Of: ‘Hoe kan ik die laag via mij tot uitdrukking brengen?’
Ik stelde de vraag voordat ik ging slapen en vanochtend kwam het antwoord.
Ik hoorde: ‘Ik wil mensen helpen om van de duisternis naar het licht te gaan'.
Daar kan ik volledig mee instemmen.
Na het stoppen met mijn psychotherapie-praktijk in 2003 bleef de behoefte om zinvol bezig te zijn, ook al zou de vorm anders zijn.
Dankbaar ben ik voor het antwoord.

23-10-2009

Alleen

Ik ben een aantal weken alleen en geniet ervan om datgene te ervaren wat in mij al zo lang om aandacht vraagt.
Ik kom uit bij het belang van de stilte in mijzelf. Daar steeds weer naar terugkeren.
Ook ben ik meer dan ooit bewust van de noodzaak om in mijn centrum te blijven, in het midden van mijn lichaam. Ik verblijf dan in het gebied van mijn kracht. Als ik daar wegga dan verzwak ik mijzelf.
Alle pijlen wijzen in deze richting.
Onderzoek van de spirituele dimensie blijft een onuitputtelijke bron van inspiratie.

05-10-2009

Tussen twee werelden

Het is alsof ik tussen twee werelden leef.
Aan de ene kant voel ik een diep verlangen om naar binnen te keren, naar een staat waarin ik alleen met mezelf ben.
Aan de andere kant trekt de Spaanse zon me naar buiten en wil ik genieten van wat er om me heen is.
De volle maan was gisteren heel erg mooi, en leek indrukwekkend dichtbij. Een lange baan licht weerspiegelde in de oceaan. Na zonsopkomst was hij nog zichtbaar als een grote roodgele bol. Daarna zakte hij onder de horizon.

29-09-2009

Levendig en stil

Vorige week was ik jarig. We hebben het groots gevierd omdat het een kroonjaar is.
Meestal keer ik na zoiets weer terug naar mijn betrekkelijk rustige bestaan, maar deze keer gingen we op reis met Amerikaanse gasten en bleef ik nog een week in de drukte van het organiseren en gastvrouw zijn.
Doordat ik geleerd heb zonder weerstand te zijn lukte het toch om, ondanks alle beroering, uit te rusten en te improviseren.
Nu ben ik terug in mijn huis in Spanje.
De oceaan is als een rustige spiegel. Het zachte klimaat van het Nu brengt me in een grote open ruimte.

18-09-2009

Nieuwe maan

Vandaag is het nieuwe maan. Het is een maan van diepe heling.
Het blijft een tijd van opruimen, opnieuw beginnen, en steeds weer de vrede en harmonie zoeken als ik me te energiek voel.

05-09-2009

Opruimen

Treasure, ©Joos

Het voelt als een tijd van voorbereiden op wat komen gaat.
Opruimen, weggooien van wat niet meer nodig is, ruimte maken, vertrouwen dat wat moet gebeuren ook wel zal gebeuren.

De nieuwe ruimte vult zich op met stilte en met zoeken naar manieren om steeds weer opnieuw in het Nu aanwezig te zijn, . Soms dienen oude reactiepatronen zich in alle hevigheid aan, maar het lukt iedere keer weer om ze te integreren in wie ik Nu ben.

14-08-2009

Regenboog

Soms voel ik me als een regenboog.
Aan de ene kant weids, groots, rustig, en tegelijkertijd met tegenstellingen binnen mijzelf. Die ervaar ik als een soort weerstand tegen wat het leven biedt, een innerlijk gevecht van mijn kleine wil tegen wat er gebeurt. Een soort - o nee, dat niet- en een -ja, dat wil ik-. Het is mijn neurose in volle glorie die ik dan ineens waar kan nemen. De regen en de zon tegelijkertijd, met een prachtige boog van kleuren.
Ik laat het allemaal bestaan.
Gisteren was de onrust was sterker dan het grootse, weidse, rustige. Gelukkig zag ik op het juiste moment een artikel met het woordje ‘mindfulness’ erin. Dat woord alleen al wees me de weg eruit.
Ik hoef alleen maar het Leven te aanvaarden om weer rustig te worden.
Ik voel dan dat de weg door het leven een dans is met alle kleuren van de regenboog.

09-08-2009

Evenwicht tussen mannelijke en vrouwelijke energie

Ik merk dat het belangrijk is mijn leven zo te organiseren dat de mannelijke hartenergie een vorm krijgt naast de vrij vloeiende vrouwelijke hartenergie.
Zo knaagt de behoefte aan ruimte en tijd voor mezelf net zolang aan me tot ik werkelijk iets met die behoefte gedaan heb door er een vorm voor te zoeken in de werkelijkheid.
De rechterkant van mijn lichaam komt daardoor meer op stroom en ik merk dat mijn geest rustiger is na het aanbrengen van een nieuwe structuur in de planning van mijn leven.
Het is een verandering die aan de ene kant klein lijkt en die tegelijkertijd van groot belang is.

27-07-2009

Dankbaar

Met een paar Canadese vrouwen ben ik mijn boek Spelen met de levensenergie in het Engels aan het vertalen.
Het is niet alleen een vertaling, zij helpen me ook om de integratie tussen de zonnetekens van de Tzolkin en de energiepunten van Jin Shin Jyutsu® iets beter te verwoorden. Eén van die vrouwen is half Indiaanse en, ondanks het feit dat ik haar nooit in levenden lijve heb ontmoet, voel ik mij verwant en gesteund bij het ordenen van mijn boek.
Vanmiddag zou ik beginnen met het laatste deel, maar zij hadden me een andere tekst gestuurd. Ik kon dus niet verder en voelde me lichtelijk gefrustreerd.
Wat nu?
Ik maak een kopje thee en open het laatste nummer van het tijdschrift …van hart tot hart…
Thema van dit nummer: Dankbaarheid.
Het is schitterend hoe een frustratie om kan slaan door me anders te focussen.
Ik zit heerlijk buiten, de zomerregen tikt op het zonnescherm, een kopje thee, de geur van bloemen.
Waar maak ik me druk over, wat maakt het uit?
Ik geniet van dit moment van rust en besef eens te meer dat het om de Weg gaat en niet om het doel.