Dagboek van Joos

20-07-2008

Voorpret

Ik ben bezig met de voorbereiding voor een bijeenkomst op de “Dag buiten de tijd".
Deze dag wordt georganiseerd door PAN, het Planetair Artistiek Netwerk.
Het PAN heeft als doel om wereldwijd de 13 manen kalender te verspreiden.
Deze werd al gebruikt door de Maya’s, en past op een natuurlijke manier bij de mens.
De cyclus van de maan is 13 x 28 dagen.
Er blijft ieder jaar één dag over: de Dag buiten de Tijd.
Op die dag, die op 25 juli valt, wordt een bijeenkomst georganiseerd (zie website www.Panorange.nl).
Het wordt een vrolijke, zonnige dag, met veel activiteiten, zoals workshops.
Ik zal daar ook een workshop houden, met als uitgangspunt de zonnetekens als energiepunten in het lichaam.
Het voorbereiden geeft al veel vreugde: kaartjes printen, boeken en folders verzamelen voor de marktkraam, e-mailen met andere deelnemers.
Ook kinderen zijn welkom.

18-07-2008

Zachtmoedigheid

Ik lees het boek When Things Fall Apart van Pema Chödron.
Zij toont in haar boek een weg om voorbij het moralisme van goed en kwaad te gaan, van perfect of niet perfect. Een manier om precies te zijn zoals we NU zijn en kleine openingen te vinden naar wie we ZIJN.

Juist daar waar we niet aan ons eigen beeld voldoen…
Juist dan wanneer er een kloof is tussen het goede dat we nastreven en de rauwe werkelijkheid van wat er met ons van binnen gebeurt…
Op die plaats, op die dunne rand waar ons leven zich bevindt, kunnen we mild zijn voor onszelf.
In plaats van in angst en veroordeling te gaan kunnen we de moed zoeken om niets te doen, alleen maar gewaar zijn van wat er NU is.
Die moed kan ons voorbij de oude patronen, de afweer, de angst, de veroordeling van onszelf en van anderen brengen.
Juist daar kan iets nieuws ontstaan, een klein stapje voorwaarts in de richting van groei.

Mijn hart is blij met dit boek.

10-06-2008

Leven vanuit het hart

Heel graag wil ik schrijven, terwijl ik tegelijkertijd bijna geen woorden kan vinden om te omschrijven wat me bezig houdt.
Liefde, leven vanuit het hart, is wat ik zoek.
Als ik teveel "liefde" uitdeel, krijg ik zelf een terugslag. Voor mij is dat een teken dat liefde ongrijpbaarder is dan ik denk, maar ook dichterbij. Ik hoef er niet zoveel voor te doen, geen handelingen te verrichten om toch de aanwezigheid van liefde te kunnen voelen. Het gaat meer over overgave, toelaten.
Als we ons onevenwichtiger gaan voelen door de liefde dan is onze opvatting van haar niet helemaal de juiste geweest.
Het is meer het spelenderwijs zoeken naar een evenwichtige toestand van de energie die we lijfelijk zijn.
Waarschijnlijk zullen we nooit helemaal kunnen zeggen: DIT IS HET.
De zoektocht naar HAAR is zowel de weg als het doel.

26-04-2008

Woman at the Edge of Two Worlds

Ik ben in mijn huis in Spanje, en zit op mijn terras dat uitkijkt over de Atlantische Oceaan.
Ik lees, voor de tweede keer, een boek van Lynn Andrews: Woman at the Edge of Two Worlds.
Hoewel het boek gaat over de heilige inwijding tijdens de menopauze, voel ik dat het van toepassing is op ieder van ons, welke leeftijd we ook hebben, en ongeacht of we man of vrouw zijn.
Terwijl ik lees ruik ik, voel ik, de sfeer van het boek. Het is of het nu met me gebeurt...
Ik wil er graag een stukje uit voorlezen, aan jou, lezer van dit dagboek, alsof je naast me zit:

“… I walked out of the forest into a meadow. The wild grass was green, lush, damp with morning dew. It reached above my knees, and I walked slowly, breathing deeply the aroma of fresh northern air. The scent of spring flowers was heady and relaxed me. I felt joyous. The thought of meeting with Woman at the Edge of Two Worlds had lifted my spirits greatly. I knew that I was passing through a gateway under a great elk skin, a symbol for the movement of a woman from one stage of life into another. This was not a quick passing. It was a long journey, one that had to be thoughtful and digested. I wanted to nourish that part of myself that was changing. I wanted to help myself feel comfortable. My consciousness was deep inside my own womb, and I felt the need for rest. I felt the need for peace, for a pulling together of the fragments of my life into one great shield of power and love…"

“…Remove my veils, she said. I stood up slowly, my hands trembling. I felt the gossamer material, soft, silken between my fingers, and with excitement I slowly lifted the veil and arranged it behind the head of Woman at the Edge of Two Worlds. At first the radiance of her face blinded my eyes. Soften your vision, she said. Don’t give away your power – remember who you are.
She was a most extraordinary woman. She was not young and she was not old. I could not tell what nationality she was. She seemed to encompass all of what is female. Her face was so very beautiful to look at. She held intelligence in her gaze. She was dressed simply in flowing cloth that seemed to hold gold and silver light from the sun and the moon. She was like an angel to me, and I felt and extraordinary depth of love for her and coming from her heart. She put her arms around me and she held me, as I had so often imagined the Great Mother holding me in her arms. I felt a comfort like no other. It was then for the first time that I understood the need for comforting as I moved through this gateway, and I knew that she understood all of my strengths and my frailties…"

“… You will hear my voice, my daughter, and you will see my face in all the named and nameless things. Listen well, for I am here for you and all who pass my way.
Her voice was like a whisper on the wind as she slowly disappeared from view…"

22-03-2008

The Wave (vervolg)

Gisteren was een dag waar, door alle goede intenties, ook mijn ego van mee wilde genieten.
Lastig en vermoeiend was dat.
Nu is het dus weer tijd om alles los te laten.

15-03-2008

The Wave

Over zes dagen, op 21 maart, begint het voorjaar. De zon staat dan precies boven de evenaar.
Op die dag is het ook Goede Vrijdag, volle maan, en Nieuwjaar voor de Maya's.
Door de stamoudsten van de Maya’s wordt 21 maart, de equinox, gezien als een belangrijke dag voor onze intenties.
Onze goede intenties om bijvoorbeeld vrede, harmonie, en schoonheid te creëren hebben op deze dag meer effect.
Aluna Joy heeft om die reden op die dag een “Wave" georganiseerd.
Mensen uit de hele wereld doen daaraan mee.
Door onze krachten op deze dag, vooral in de hele vroege ochtenduren, te bundelen door iets goeds te beogen creëren we gezamenlijk wereldwijd een golfbeweging van krachtige, transformerende, heel makende energie, en een positieve visie voor de toekomst.
Ik merk dat ik me hierop aan het voorbereiden ben.

08-03-2008

Nieuw gebied

Ik geloof dat ik een nieuw gebied betreed, want als ik de laatste dagen iets in het Lichtpuntje wil schrijven merk ik een grote schroom.
Alsof ik langs sociale vooroordelen ga. Zo van: ...dat doe je toch niet...!
Ik doe het toch wel, en vertrouw op het nieuwe.

26-02-2008

Niets te schrijven

Al lang niets geschreven in dit dagboek.
Alsof niets belangrijk genoeg is om hier te vertellen.
Wat zou ik het leuk vinden als er meer mensen iets zouden schrijven in het gastenboek van de website, of op de ontmoetingsplaats…
Of als ze per email contact zouden maken…
Of als mensen me zouden vertellen waarom ze dat juist niet doen.
Of als we elkaar op de hoogte zouden houden van onze ontwikkeling.
Weet dat je daartoe van harte uitgenodigd bent!

Laat ik dan zelf maar beginnen.
Het lichaam blijft een wonderbaarlijke bron bij mijn ontdekkingsreis.
Alsof juist daar alles teruggevonden kan worden wat we menen verloren te hebben.
Door gewoon maar gewaar zijn van energiestromen lijkt het of mijn lichaam steeds enthousiaster wordt.
Kleine pulsjes van energie overal.
Ik gebruik het woord “Goddelijk" niet zo gauw, maar hier heb ik geen ander woord voor.

Joos

12-09-2007

Essentiële krachten

Vanochtend werd ik wakker met een nieuwe visie.
In mijn boek Spelen met de levensenergie schrijf ik over het lichaam, en de plaats van de zonnetekens van de Tzolkin daarin.
Het schrijven van dit boek overkwam me zoals een ongeplande baby dat kan doen. Eerst was ik volledig overrompeld, nu heel blij dat het kind vorm krijgt.
Vanochtend begreep ik dat de zonnetekens essentiële krachten zijn, manieren waarop de ENE essentie zich openbaart via onze lichamen.
Ik kan voelen dat er diep in ons lichaam een wezenlijker manier van zijn is, een diepere grond.
We kunnen ons daarmee verbinden.

20-06-2007

Uitgeven

Gisteren was ik op bezoek bij Gopher, de Nederlandse uitgever van mijn boeken, om te praten over de vorm van het boek Spelen met de levensenergie.
Het was voor het eerst dat ik iemand die op het vlak van uitgeven iets voor me doet, persoonlijk ontmoette.
Kennelijk ben ik gewend alles alleen en via internet te doen. Schrijven, uitgeven, vertalen...
Zelfs Carol Grigg, de schilderes die de prachtige illustraties voor mijn eerste twee boeken maakte, heb ik nooit persoonlijk ontmoet. Op het niet-fysieke vlak ervaar ik wel veel contact met de mensen met wie ik samenwerk.
De behoefte om minder onzichtbaar te worden is groot. Misschien heeft Carol dat wel geschilderd in bovenstaande illustratie van Heel compleet.