Dagboek van Joos

12-11-2018

Het oude achterlaten

Het leven en het schilderen vragen van me om oude manieren van zijn achter me te laten en in plaats daarvan een diepere snaar van mijn leven te volgen en voorbij het denken te gaan.

 

08-11-2018

Vraag

Soms leg ik een probleem voor aan het grote onbekende.
Mijn vraag was: Hoe kan ik sporen daar waar de wereld ontspoord is?
Het weten kwam al gauw:
Je kunt alleen maar in overeenstemming met jezelf leven, houd je niet aan de wereld vast, want dan raak je zelf innerlijk ontspoord.
Neem waar, er is meer goeds dan je denkt, als je hier en nu aanwezig bent.
O ja, ik voel het, binnenin ons huist een grote kracht.

 

27-10-2018

Star

Dit is een eerste poging om een nieuwe methode toe te passen: “The Art of Allowing”, met Flora Aube.
De afbeelding die ontstond op het doek zat vol met vogel-energie en het viel niet mee om er een overzichtelijk geheel van te maken, zonder overweldigd te worden door de veelheid van beelden.
Vandaag, na mijn innerlijke criticus opzij de hebben gezet herken ik de energie van het meisje.
Het is een beeld dat ik me herinner van één van de boeken van Amorah Quan Yin.
Een boek waarvan ik vergeten was dat het in mijn boekenkast staat.
Kennelijk kan schilderen ons helpen om informatie te ontvangen en door te geven.

 

24-09-2018

Bewustzijn van liefde

- Ik ben niet mijn reactie op de wereld
- Mijn naam is in de hemel bekend
- Liefde is de weg die ik in dankbaarheid ga
- In de stilte van mijn wezen is de Bron nabij
- Belemmeringen zijn bakens op mijn weg
- Wij zijn medescheppers
- Laat mijn zoektocht naar het Licht leven-brengend zijn
- Ik verbind mij met de hoogste Kracht
- Hier sta ik
- De wens van de allerhoogste Wil is mijn herinnering aan de liefde en de onschuld die ik in wezen ben
Dit zijn de titels van de hoofstukken van het boek Heel Compleet, dat ik in 2005 heb geschreven.
Hoe waar zijn deze woorden nog voor mij, maar het duurt lang om dit hogere weten als mens een beetje te ervaren.
Daarvoor moet ik eerst alles tegenkomen wat het leven hiervan in de weg staat.
Het is als een jasje dat te ruim is, maar het is heerlijk om daar langzaam in te groeien.
De schoonheid van het boek is voor mij gebleven als een geur die mij een richting aangeeft om ook mijn lichaam en mijn denken te laten wennen aan het bewustzijn van de aanwezigheid van liefde.

 

08-08-2018

Bella Mama

Shiloh had een project waarbij we “la Bella Mama” zouden schilderen.
We zouden een ikoon voor onszelf maken dat ons het gevoel zou geven gevoed te worden.
Ik was verbaasd dat ik een naar binnen gekeerde vrouw afbeeldde.
Toch geeft ze me wat ik het meest nodig heb: innerlijke vrede, ongeacht de omstandigheden.

 

12-07-2018

Ontdekking

Mijn schilder-lerares Shiloh nodigt ons altijd uit tot het volgen van vele omwegen voordat we een schilderij voltooien.
Zoals vanochtend:
De instruktie was om voor ieder element een kleur aan te brengen op het doek.
We begonnen met aarde.
Meestal associeer ik aarde met aarde-kleuren, Ik heb hiervoor magenta, een dieprode kleur uitgekozen.
Ineens besef ik hoe bijzonder het is dat we op aarde zijn.
Op aarde zijn schaduwen, licht en donker, en wij wonen hier.
Wij zijn hier, als levend wonder, tussen de vogels, bloemen, bomen, zon, maan en sterren.
Ik word er helemaal blij van…

 

08-06-2018

Belemmeringen

Waar komen we als we onze problemen accepteren en de moeilijkheden die we ervaren gaan zien als onze grootste leermeesters?
Ik voel dat deze uitspraken kloppen en ken ook mijn aarzelingen om hierover te schrijven, uit vrees dat ik het lijden van mensen daarmee zou ontkennen.
Integendeel.
Door het gevoel van lijden toe te laten in mijn leven ging ik zoeken naar manieren om hiermee weer in het reine te komen en daarbij dieper te graven dan daarvóór.
Waar kom ik dan uit?
Door steeds weer terug te keren naar eenvoudig aanwezig zijn kan ik de uitdaging zien als aansporing om steeds meer te leven in tegenwoordigheid van een stille kracht die ons leidt.
Dit schilderij is nog lang niet klaar.

 

07-05-2018

Magisch

 

Dit is een schilderij in wording.
Het duurt twee jaar voordat Shiloh alle instructies heeft gegeven, maar ik kan de sfeer van haar aanwezigheid al proeven…

 

14-04-2018

Ouderdom

Gisteren vroeg je: “Hoeveel langer blijf ik hier nog?”
Mijn antwoord was: “Tot je dood gaat”.
“Ik wil deelnemen aan het leven”, zei je.
Ik hoorde het spreken van je geest.
Die is eeuwig jong en kan haar weg niet vinden in het huis voor oudere mensen waar je woont.
“Het verlangen van je geest houdt je hier op aarde, dichtbij me, zelfs nu je mentale mogelijkheden afnemen en je lichaam het moeilijk heeft.”

Ik hoor je wens om te leven, ongeacht de uitdagingen daarvan.
Het is me nu duidelijk dat we niet beperkt zijn tot ons lichaam, we zijn vrij.

Wie zijn we?

 

10-02-2018

Ruimte maken in de tijd

Het dagelijks leven kan zoveel van mijn tijd en aandacht vragen dat ik soms het gevoel krijg in een maalstroom te leven, zoals een hamster op haar wiel.
Diep van binnen hoor ik dan een klagelijk stemmetje dat vraagt om het programma los te laten en te luisteren naar wat gehoord en gezien wil worden.
Vandaag is zo’n dag dat ik daaraan toegegeven heb.
Meteen komt er ruimte om te schrijven, te schilderen, te zingen, uit te rustan.
Mijn creatieve wezen komt dan aan bod.
Heerlijk dat daar nu ruimte voor is.