Vandaag laat ik idee 36 uit mijn boek Heel Compleet tot me doordringen.
Het is: Zegen mij.
In de toelichting staat:
Als we de zachte zoetheid van deze woorden diep in de weefsels van ons lichaam kunnen voelen zijn we een gezegend mens.
We zijn dan ook een zegen voor onze omgeving.
Maak vandaag een stille ruimte voor jezelf.
Een ruimte voor jou alleen.
Zelfs temidden van veel mensen kun je deze ruimte voor jezelf maken.
Herhaal de woorden van vandaag en laat ze diep doordringen in de weefsels van je lichaam.
Er bevindt zich een onbegrensde bron van energie in ons.
We geven daar richting aan met onze intentie.
Zegen mij. Laten we dit met zijn allen doen.
We versterken daarmee het veld van goedheid in deze turbulente wereld.
Sinds een paar weken lees ik iedere dag een idee uit Heel compleet, het tweede boek dat ik geschreven heb.
Ik vind het heerlijk om de energie daarvan tot me te nemen.
Gisteren was het idee 18: Ik open mij voor een Liefde die niet van deze wereld is.
Ik laat de gedachte helemaal tot mij doordringen en besef dat dit de liefde is die mij ertoe gebracht heeft het boek te schrijven.
Ook besef ik dat de inhoud van het boek over die liefde gaat.
Dat we die liefde zijn en dat ons leven, als we ons ervoor openen, stralender wordt en minder verstoord door onze gedachten over hoe het leven zou moeten zijn.
Ik merk dat het een scheppende kracht is.
Doen en zijn komen dichter bij elkaar…
Het lijkt wel of de ideeën uit mijn boeken steeds dieper doordringen.
Vanochtend was dat heel duidelijk.
De loodgieter zou al vroeg komen en van tevoren was ik me al druk aan het maken over de gedachte dat hij wel eens niet zou kunnen komen.
Hij kwam inderdaad niet, maar vóór die tijd hoorde ik in mijzelf: "Ik ben niet mijn reactie op de wereld".
Dat is het eerste idee uit mijn tweede boek: Heel Compleet.
Ik voelde dat mijn reactie pure energie is, die ik ook toe zou kunnen laten als een kracht.
De loodgieter kwam inderdaad niet, maar mijn gemoedsrust raakte er niet door verstoord.
Een uur later belde hij om te vertellen dat hij wat later zou komen.
Het is gebruikelijk dat we aan het eind van het schilderproces luisteren naar wat het schilderij te zeggen heeft.
Ze vertelt me helemaal mezelf te zijn en mijn gevoel te volgen.
Zacht voor mezelf te zijn, mijn hardheid is niet meer nodig.
Ook voel ik het grote belang van het gewaar zijn van de baarmoeder voor het leven van een vrouw, opdat het vrouwelijke tot bloei kan komen en de eeuwenoude onderdrukking door patriarchale invloed losgelaten kan worden.
Het lichaam is een heilig instrument om de ziel gestalte te geven.
Haar naam is “Gentle presence”.
Ik ben begonnen met het maken van een nieuw schilderij, onder de inspirerende leiding van Shiloh McCloud.
Het thema is het legendarische zelf, dat wil zeggen, ik schilder vanuit een nieuwsgierigheid naar hoe “ze” op dit moment wil verschijnen.
Mijn aanvankelijke intentie was om weer te geven hoe het legendarische zelf te voorschijn komt uit de mist en ik ben superverrast om te zien dat er een figuur verschijnt die weet dat plezier de drijvende kracht is van ons universum.
Het laatste idee van mijn boek Heel drukt dit ook uit:
Ik vertrouw mij toe aan dit moment.
Ik vertrouw mij toe aan de Kracht die vreugde schept in mij als deel van zichzelf.
Met die Kracht ben ik eeuwig verbonden.
Toen ik dat schreef voelde dat nog als toevertrouwen aan een Kracht buiten onszelf.
Nu weet ik dat plezier en vreugde ook diep van binnen gevonden kunnen worden, door de vrouwelijke holtes van ons lichaam gewaar te zijn.
Eindelijk begin ik woorden te vinden om dit uit te drukken.
In de laatste dagen van 2016 heb ik mijn boekenkast opgeruimd.
Dozen met boeken zijn naar de kringloopwinkel gegaan.
Het boek “Terugkeer naar Liefde” van Marianne Williamson bleef bij me.
Ik ben onder de indruk, omdat de schrijfster al 25 jaar geleden het boek “Een Cursus in Wonderen” in gewone mensentaal bij ons kon brengen.
Op deze eerste dag van het nieuwe jaar vraag ik me af wat voor mij de essentie is van wat ze schrijft:
Het gaat er steeds weer om dat we ons openstellen voor een grotere Kracht. Met ons denken komen we er niet bij het oplossen van onze problemen.
We hebben een vrije wil, dus het is wel nodig dát we om steun vragen.
Dan merken we dat er een grotere Bron van kracht is die aan onze deur klopt en die ons graag wil helpen.
Steeds weer.
Een paar dagen geleden, terwijl ik benzine tankte, stond ik op het scherm naast de meter naar het nieuws, afgewisseld door reclame te kijken.
Tot mijn verrassing verscheen er een tekst:
Iedere beweging die je maakt is muziek.
Ik weet niet of het echt gebeurd is, maar mijn binnenste ontving de boodschap als romantisch en waar.
Als een heerlijke aanmoediging om zacht en vloeibaar te blijven, en niet van binnen te bevriezen.
Ik word blij als ik me deze woorden herinner.
Dit schilderij is bijna klaar, na 11 maanden instructie van Shiloh.
Het thema van deze maand was Messenger moon.
Links bovenin verscheen een vogel, met een boodschap.
De boodschap heeft te maken met het zien van de schoonheid van de natuur, waardoor de aarde zich kan herstellen.
Open your ears to hear and your eyes to see.
Beauty is all around us.
Het wordt me steeds duidelijker hoe we met onze gedachten iedere keer weer bijdragen aan het creëren van onze werkelijkheid en aan de manier waarop we de werkelijkheid zien.
Als we vaak boos zijn, of ons zorgen maken, dan wordt ons lichaam een receptor voor dat soort situaties.
De kunst is om hiervan bewust te worden.
Hoe vaak moet ik deze woorden nog horen om op een dieper niveau te beseffen dat het zo is?
Dan maak ik mijn hoofd, mijn denken, vrij om in overeenstemming met mijn ziel te leven.
Mijn ziel wil vreugde, vrede, harmonie, gelijkmoedigheid.
Als we ons gaan openstellen voor hogere trillingen worden we vaak eerst op de proef gesteld.
Ons lichaam is er niet aan gewend en onze blokkades en angsten verschijnen bij de toegangsdeur als wachters bij de poort.
Het is de kunst om ons daar niet al te zeer door af te laten leiden en vast te houden aan onze wens om in vreugde, vrede, vrijheid, vertrouwen en andere essentiële waarden te leven.
Uiteindelijk zullen we kunnen zien dat er geen deur is.