Ik ben een aantal weken alleen en geniet ervan om datgene te ervaren wat in mij al zo lang om aandacht vraagt.
Ik kom uit bij het belang van de stilte in mijzelf. Daar steeds weer naar terugkeren.
Ook ben ik meer dan ooit bewust van de noodzaak om in mijn centrum te blijven, in het midden van mijn lichaam. Ik verblijf dan in het gebied van mijn kracht. Als ik daar wegga dan verzwak ik mijzelf.
Alle pijlen wijzen in deze richting.
Onderzoek van de spirituele dimensie blijft een onuitputtelijke bron van inspiratie.
Het is alsof ik tussen twee werelden leef.
Aan de ene kant voel ik een diep verlangen om naar binnen te keren, naar een staat waarin ik alleen met mezelf ben.
Aan de andere kant trekt de Spaanse zon me naar buiten en wil ik genieten van wat er om me heen is.
De volle maan was gisteren heel erg mooi, en leek indrukwekkend dichtbij. Een lange baan licht weerspiegelde in de oceaan. Na zonsopkomst was hij nog zichtbaar als een grote roodgele bol. Daarna zakte hij onder de horizon.