Dagboek van Joos

08-04-2014

Het westen van het medicijnwiel

Voordat we beginnen met schilderen in het Noorden van het medicijnwiel gaan we naar het Westen, daar waar we eindigen als we de cirkel rond zijn gegaan.
In het Westen leeft de ziener, degene die visie heeft op wat ze van binnenuit wil doen in de wereld.
We kunnen onze innerlijke roeping vinden door in gedachten terug te gaan naar hoe we waren als kind.
Wat leefde er in ons?
Waar waren we goed in en waarvan hadden we de grootste afkeer?
Die twee kanten zijn meestal elkaars tegengestelde.
Onze bijdrage aan de wereld heeft te maken met deze afschuw.
Want van binnenuit zouden we graag een bijdrage willen leveren aan het verminderen van datgene waar we zo’n last van hebben.
Als we dat volgen dan wordt ons handelen gesteund door wie we zijn.
In het Westen van het medicijnwiel kunnen we beginnen met dromen over hoe we dit vorm kunnen geven.
Ik ga ermee aan de slag...

 

31-03-2014

Color of Woman training

Morgen, op 1 apil, begint de Color of Woman teacher training, gegeven door Shiloh McCloud.
Het lege doek staat alweer klaar.
We beginnen met schilderen in het Noorden van het medicijnwiel, daar waar de muze leeft.
Het leven neemt soms een mysterieuze wending.

 

16-03-2014

Hier is ze

 

Haar naam is: The deep voice within.
Ze is een doorgang, een opening, naar wat er gehoord wil worden.
Je kunt haar vragen stellen en luisteren naar het antwoord dat in je opkomt.
Er zijn veel symbolen in het schilderij. Dat hoort bij de methode van lesgeven van Shiloh Sophia McCloud.
Ook zijn er vele lagen.
Vrede was mijn intentie voor deze voorstelling.
Zonder daar verder bewust vorm aan te geven verscheen de rust die zij uitstraalt vanzelf.
Het leven is een mysterie.

 

20-01-2014

Schilderen

Gisteren, na het schilderen, kwam mijn kritische geest in volle hevigheid naar buiten, want ik vond het haar dat ik geschilderd had heel erg lelijk.
Mijn gedachten gingen alle kanten op en ook mijn hart was onrustig.
Vanochtend klikte ik op de ideeënpagina van deze website en ontving het volgende:

107 
Ik nodig de stille kracht die mij leidt uit mij de weg te wijzen

Wat toepasselijk!
Ook te toelichting bij het idee was heel verhelderend:

Vandaag gaan we voorbij aan de wil van ons kleine ik.
We nodigen onze essentie uit meer in ons leven te komen.
De uitnodiging is de opening die we zelf maken naar wie we nog meer zijn.
De oproep is voldoende om krachten in werking te stellen die wachten op onze uitnodiging.
Krachten die er altijd zijn.
Voor iedereen.

Ik werd er rustig van en vond de moed en het geduld om het haar over te schilderen en opnieuw te beginnen.
Het haar is nu blauw. 

 

12-01-2014

De eerste laag

De eerste laag verf is nog steeds een portaal, een opening naar wat er zal verschijnen.

03-01-2014

Het doek is nog leeg

Het nieuwe jaar is voor mij goed begonnen met een schildercursus bij Shiloh Sophia McCloud.
De schildersezel staat, het doek is nog leeg.
Het doek is de opening, de poort naar de inspiratiebron.
Ik ben benieuwd.

 

22-12-2013

Kringetjes

Ik merk dat mijn gedachten in kringetjes ronddraaien, waardoor ik steeds gelijksoortige situaties oproep, en iedere keer hetzelfde reageer.
Ik blijf hopen dat de situatie verandert, maar dat is niet zo.
Daarom besluit ik vandaag een idee van mijn website aan te klikken, om uit deze impasse te komen.
Het wordt idee 26:
Ik ben vrij om zelf te bepalen hoe ik op de wereld reageer.
Wat toepasselijk, daar kan ik iets mee!
Hiermee besef ik ook dat de oplossing van een probleem op een ander vlak ligt dan de situatie waar het probleem zich bevindt.
Mijn gedachten pruttelen nog na.
Ik zal mijzelf er nog vaak aan moeten herinneren.
In theorie weet ik het wel, want ik heb mijn boeken zelf geschreven, maar in de praktijk stelt het leven ons steeds voor nieuwe uitdagingen en vragen de donkerste plekjes in onszelf om het licht te mogen zien.

 

24-11-2013

Als ze fluistert hoort ze haar eigen stem

Er bevindt zich een gloeiend vuur in ons,
het vuur van onze ziel.
Voed haar, koester haar,
wakker haar aan.
Zij wil leven
en de wind op haar huid voelen,
de warmte van de stralen van de zon,
het vloeibare dragen van de golven van de oceaan.
Zij wil genieten van haar eigen aanraking,
haar eigen woorden horen.
Sprankelend en gloeiend
leeft ze
begraven onder het zand van haar opvoeding.
Laten we haar zachtjes strelen
in pure verrukking.
Het ijs om haar heen
zal smelten
en als ze fluistert
hoort ze haar eigen stem.

 

15-10-2013

De schoonheid van ons zijn

Onder al onze zorgen ligt de schoonheid van ons zijn.
Laat me daar verblijven.

                                                                    Sacred pipe, ©Joos 

02-10-2013

Zacht

Vannacht hoorde ik het woordje “mellow”.
Wat een mooi woord…
Steeds maar zachter.
Zachter weefsel, zachtere overtuigingen, zachtere omgang met mensen.
Ik hoef er niet zoveel voor te doen.
Het is meer een toelaten, doorschijnend zijn voor wat er zich aandient.
Transparant, kwetsbaar, teder, zacht, speels…