Gedichten

Trust, ©Joos

Twee parels

 

We zijn twee parels die leven op de bodem van de oceaan
Ik houd van het water dat tussen ons stroomt en je aanraakt

 

Joos, 7 augustus 2022

 

Ik huil om het goede dat er was

Ik huil om het goede dat er was
Wat ik toen leefde voelt nu zoet, mijn ziel genoot
Ik voel de harmonische aanwezigheid die ik met me meebracht
En de verbazing dat niet alles en iedereen daarin paste
Daarom is het nu zo fijn om alleen te zijn, alleen te leven te midden van…

Joos, 12 juli 2022

Vrijheid

 

Als we oordelen
dan zetten we de levende persoon
achter een muurtje.
We kunnen slechts
ons oordeel zien.

Onderscheid is anders.
Daar kiezen we
wat we nog willen accepteren
en wat niet.
Dan komt vrijheid
dichterbij...

 

Joos. 6 mei 2020

 

Wijs

Moge wijsheid me bereiken,
me omarmen,
me zijn.

Joos, 1 maart 2020

Winter

Is het nu de winter van mijn leven?
Of komt er nog een voorjaar aan?
Je bent uit de auto gestapt,
hebt het pand verlaten.
Bent in je eentje verder gegaan
en ik weet niet waar naartoe.
Ben ik hulpeloos achtergebleven
diep in de rouw?
Mijn lichaam laat me weten,
het doet pijn tot in mijn ziel.
Er moet toch ook nog iets voor mij zijn
nu jij er niet meer bent.

Buiten stormt het
ik wankel op mijn benen.
Wil me moedig oprichten
en verder gaan
zonder jou.
Ik weet zeker
dat het gaat lukken.
Eigenlijk gaat het nu al goed.
Hoe moet mijn hele wezen
dat nu weten?
Of is dit mijn hele wezen?
Pijn en vreugde
het is om het even
hoort totaal
bij het leven.
Ik accepteer het
zonder de ene
of de andere kant
weg te drukken.
Het mag er zijn
allebei.
Het is om het even.

Joo, 9 februari 2019

We worden gedragen

Soms lijden we omdat iemand gaat sterven,
maar weet dat je wordt gedragen mijn lief,
door een onvoorstelbare levensbron.
Zink niet weg in je verdriet, mijn lief,
want het leven is immanent in de dood
en de dood is immanent in het leven.
Met ons denken kunnen we dit niet begrijpen
maar ons lichaam weet dat alles voorbijgaand is
en niets sterft.

Joos, 17 november 2019

Mijn diepste wens

Het is mijn diepste wens
om naar haar te luisteren.
Haar stem van wijsheid te volgen,
toe te laten,
me aan haar over te laten.

Alleen de yin,
ik zal de yang zijn
die de stromende rivier
met stevigheid omhult.

Vruchtbaar dal,
bloesemende levenskracht,
stromende rivier
die zich eeuwig vernieuwt.

Ik wil luisteren naar haar
die door me heen stroomt.
Moge ik durven spreken
en vertrouwen.

Joos, 18 augustus 2018

De ongetemde vrouw

De ongetemde vrouw vraagt om aandacht,
ze wil bevrijd worden van het goed moeten doen.
Wat een verrassing, deze nieuwe energie.
Voorbij rouwen en haar best doen
roert de wilde vrouw haar wildernisstaart.

Ze is nog verlegen, zoals een dier dat opgroeide in een kooi,
kent haar vrijheid nog niet
en vreest het verlies van de tralies.

Ik verwelkom haar, ken haar bijna niet.
Nodig haar uit om de vrijheid te ruiken
en vreugde te vinden in wat er ook maar gebeurt,
Te vertrouwen dat alles goed is,

Joos, 30 mei 2018

U

U, die zachtjes in mijn hart zingt
U, die zich laat horen in een lied
U, die me kalmeert als ik van slag ben
Laat Uzelf horen via ons.

U, de grote onverwachte
de stille kracht waar we naar verlangen
U, wiens gratie in ons neerdaalt
Laat uzelf horen via ons.

Neem onze handen als we eenzaam zijn
Laat uw steun voelen iedere keer
Help ons dapper bruggen bouwen
We zijn er klaar voor, steeds weer

Help ons navigeren door het leven
U de liefde die in ons leeft
Ik wil me steeds weer voor U openen
Breng ons veilig terug naar U.

Joos, 28 mei 2018

Het vrouwelijke

Haar zachte buik
beweegt
zoals de takken van een boom
die meedeint met de wind.

Ze nodigt me uit
om haar huid
aan te raken.
Pure vreugde
vervult mijn ziel.

Rond is hier
het sleutelwoord
en herinnert mij
aan moeders,
lang vergeten.

Bloed stroomt
door mijn aderen
en verzacht de wonden
in mijn hart.

Ik geniet van Haar
en van de schatten
die verborgen zijn
in de stromende rivieren
van mijn leven.

Joos, 4 april 2018

Tere liefde

Onder mijn zorgen en mijn angst
voel ik een tere liefde voor hen
die mij nabij zijn.
Ik wil deze liefde koesteren,
zij is zo zacht als een pasgeboren baby.
Een traan loopt over mijn wang,
in diepe herkenning
van de pijn van hen die lijden,
ook van mezelf,
het diepere.
Deze diepe tederheid
is zo dicht bij wie ik ben.
daar waar het Goddelijke
en ik
Eén zijn.

Joos, 13 januari, 2018

Dementie

We zijn samen in de auto gestapt,
lang geleden
De tocht ging langs pril geluk,
alles samen doen
ook al ging jij naar je werk.

Ineens, ook al weer lang geleden,
zette het leven ons
op een ander spoor.
Je snapte dingen niet
waar je vroeger goed in was.
Paniek was er, vooral bij mij als naaste,
want ik wist dat onze auto
een andere koers had ingezet
voordat anderen het zagen.

Je bent nu uit onze auto gestapt,
woont ergens anders,
waar alles erop gericht is
om jou de juiste aandacht te geven.
Laat mij nu de auto maar besturen,
voordat we samen van de weg af raken.
Ik toets een bestemming in op de navigatie.
Het adres luidt:

Dat ik mijn heelheid moge voelen,
ook zonder jou,
en in liefde en vrede afscheid kan nemen
als het zover is.

Ja, daar wil ik naartoe.

Joos, 17 december 2017

Briefje

Ik stuur je een briefje,
mijn kind.
Je maakt me gelukkig,
ook al hoor ik je slechts
als geluidjes
in mijn buik.
Ik wil babystapjes met je nemen
totdat je op je eigen voetjes
kunt lopen.
Ik wil je dicht bij me houden
totdat je je vleugels
uitspreidt
om de engel te zijn
die je bent.
Vergeet over werk liefje,
je mag spelen,
ik zal luisteren
naar het geluid
van je stem
in de stilte
totdat je jezelf
laat horen
zelfs tussen
de luidruchtigste
mensen.
Ik wil je laten weten
dat je veilig bent,
mijn lief.
Samen laten we los
onze vrees voor verlating,
afwijzing, overrompeling,
zodat je de schok
en de schrik
kunt ontdooien
die je in een staat
van alarm
brachten.
Er is geen reden meer
voor vrees
mijn liefje.
Schelle geluiden
zijn slechts signalen
die om onze aandacht
vragen.
De strijd
is voorbij.

Joos, 10 november 2017

Ouderdom

Als het langzaam afscheuren van een pleister
ben je het leven aan het verlaten mijn lief.
Onschuldig, naakt en kwetsbaar
als een pasgeboren kind.

Ik voel me als een leeuw die haar jong wil beschermen
en zoek beschutting in de warme ochtendzon
geluid van tjirpende vogels
kloppende specht
vroege paddestoelen in het gras
en dartelende vlinders.

Hoeveel kan een lichaam verdragen?
Of geeft de lichtheid van de alomtegenwoordige natuur
de kracht om aanwezig te zijn bij degene die vertrekt?
Ik kies voor deze luchtigheid
en ben jou nabij mijn lief.
Moge lichtheid bij ons zijn
in de maalstroom van het leven.

Joos, 31 juli 2017

Onthullen

Kom in mijn armen mijn kind,
leg je hoofd op mijn borst.
Je aard is onschuldig.
Ik zal je last wegnemen
en je zorgen wegsturen.
Ze zijn niet wie je bent.
Je bent een kind van het heelal,
wij allen zijn dat.
Je bent geboren uit vrije wil,
de wil van het Goddelijke,
om vrede te brengen in deze wereld van conflicten.
Om de harmonie te vinden
van resonantie met je ziel.
Ik zie het in je ogen mijn lief,
ze twinkelen als een ster.
Mag ik je zwaarte verlichten
en ontvangen wie je bent,
ten diepste
en ten hoogste?

Joos, 9 april 2017

Mijn grootste les in het leven

Mijn grootste les in het leven
is veranderd.
Ik mag alles voelen,
mijn boosheid, verdriet,
mijn rouw, mijn angst…
Ik verwelkom mijzelf
met warmte,
heb mezelf lief,
met al wat verschijnt.
De behoefte om te ontkennen
is verdwenen,
net als de noodzaak
om in een beeld van mezelf
te leven.
Zelfs mijn grootste verlangens
en donkerste plekjes
worden begroet
in nederige verwondering
over het leven.
Oh ja, dit mag zijn.

Joos, 5 maart 2017

In haar stilte

In haar stilte
vertelt ze me
dat vrede
van binnenuit komt.
Ze beveelt me
om de zwaarte
los te laten.
We scheppen
onze eigen sfeer,
en zijn verantwoordelijk
voor onze eigen
creatie.
Leef van binnen
naar buiten.
Er is een warmte
in je hart
die nooit
uitdooft.
Wees nu
helemaal hier
in deze vreugde
van zijn
wie je bent.
Niemand anders
zal het voor je doen.
Je uniekheid
wordt gevraagd.
Stop met verbergen,
wees moedig.
Stap uit je comfort zone,
wees stil en weet
dat ik ben.

Joos, maart 2016

Net als onze moeders en onze vaders

Net als onze moeders
en onze vaders
erfden we reacties
op overrompeling
en geweld.
Laten we ze allemaal
op een vruchtbare
composthoop plaatsen,
waar bloemen kunnen groeien
in pracht en gratie,
met stevige stelen
en sappige blaadjes.
Laten we onszelf herinneren
aan de schoonheid van de natuur
die we zijn.

Joos, 5 februari 2016

Hier zittend

Hier zittend
voel ik het ritme van mijn ziel
die flakkert als het licht van een kaars,
wachtend om tot leven te komen,
ieder nieuw moment.
Wachtend om zich te laten zien.

Joos, 9 januari 2016

En ze sprak van achter de sluier

En ze sprak van achter de sluier:
Je ziet me niet,
je projecties verhinderen dat.
Je mag je reactie op reactiviteit loslaten
en in intimiteit met mij, die de bron is van je welzijn,
leven.
Goedheid
is hier
en je vergeet het steeds.
Ontspan nu maar,
ik ben hier bij je
om te dansen,
de liefde te bedrijven,
steeds meer.
Laat je zorgen los,
ze staan in de weg
en blokkeren de tempel
van je wezen.
Kom dichterbij,
ik ben hier nu.

Joos, 28 december 2015

Winter

De eikeboom heeft eindelijk haar bladeren laten vallen.
Zij reikt tot hoog in de lucht, kale takken bewegen zachtjes in de wind.
Overgave is voor haar niet nodig, ze volgt gewoon haar natuur.

Het is winter in mijn leven.
Tijd voor loslaten, herinneren rechtop te staan
zoals de eikeboom in mijn tuin.

Joos, 26 december 2015

Ruimte scheppen

Vanaf het begin
heb ik zo liefgehad
dat ik verstrikt raakte
en samengetrokken.

Nu ik volwassen ben
weet ik
hoe belangrijk het is
te ontwarren,
en mijn leven te wijden
aan een groter plan.

Ik bewijs niemand een dienst
als ik mezelf
uit mijn leven druk.

Ik ga staan,
richt me op,
en herinner me,
iedere keer weer,
dat ik ruimte schep
door uit te breiden,
niet door ineen te krimpen.

Joos, 7 november 2015

Tedere liefde

Dieper dan mijn zorgen
en mijn angst
voel ik een tedere liefde
voor hen die
belangrijk voor me zijn.
Ik wil deze liefde
koesteren,
zij is zacht
als een pasgeboren
baby.
Een traan
loopt over
mijn wang,
in voelbare herkenning
van hen die lijden,
ook van mezelf,
van het diepere
dat ik zo lang
verwaarloosd heb
en ontkend.
Deze intieme
tederheid
is
waar ik het dichtst
bij mezelf ben,
waar ik kan voelen
dat het Goddelijke
en het menselijke
Eén zijn.

Joos, 7 november 2015

De geboorte

Verlatenheid, diepe verwaarlozing, totale wanhoop.
Geen steun, van niemand…
Tomeloos tekort.
Krachten drijven me naar buiten, naar onbekend terrein.
Ik geef me over, voel geen liefde, maar geweld.
Stilte, ik ben er…
Rustig gedragen worden door een onbekende kracht,
Zachte doeken om me heen.
Er is warmte in huis,
de geur van koffie.
Rustig ademt mijn hart.
Mijn ogen openen,
ik kijk.
Ik ben.

Joos, 15 oktober 2015

Luisteren, wachten, gadeslaan

Ik beweeg mijn energie in de richting van de oceaan,
de oceaan komt naar mij.
Ik hoor vogels die tjilpen.
Stilte…
en dan het eindeloos geluid
van de branding.
Mijn hart en ziel
zijn in U.
Diep luisteren,
wachten,
gadeslaan.
Zeemeeuwen
ademen
leven.

Joos, 26 september 2015

Ik zit bij Uw lotusvoeten

Ik zit bij Uw lotus voeten,
in nederig en verlangend wachten.
Ik weet dat U niet alleen in de helderheid van het licht verblijft,
maar ook in de modder van de duisternis,
waar wortels groeien en zich voeden.
Ik wil graag lange wortels krijgen,
voor het maken van een rijzige, sterke stam.
Ik wil de diepe verborgen rivieren onderzoeken,
en het zinnelijk welbevinden
van sappige speelsheid proeven.
Mijn weg in het donker tasten en voelen,
nieuwe manieren van zijn uitproberen
naast de conventionele.
Ik wil de waarheid
op een verfrissende manier leren zien,
met nieuwe woorden
om Uw eindeloze creativiteit
te beschrijven.

Joos. 15 augustus 2015

Een mooi boek

Als je een mooi boek leest
met een zin die je treft,
pak dan je heerlijkste pen
en een schetsboek.
Noteer op een lege bladzij,
met je zwierigste handschrift,
de woorden die je raakten.
Teken dan met die fijne pen
een vrouwengezicht
en weet dat zij
een boodschap voor je heeft,
Versier het blad nog wat meer,
als je wilt met wat kleur.
Doe dit alles met tederheid
en maak je eigen boek,
het boek van jouw leven.

Intimiteit

Ik verlang ernaar
om in ware intimiteit met mijn ziel
te leven.
Verblijvend op de rand
van nu en toekomst
is de uitdrukking “Uw wil geschiede”
er één van glorie
en niet van berusting.
Leidt mijn handen,
voedt mijn ziel,
opdat ik Uw schoonheid
overal kan zien.

Joos, 29 september 2014

Dementie

Mijn innerlijk begrijpt het niet,
en is van streek.
De wijze komt langs en zegt:
Accepteer de afbraak,
omhels haar,
heb haar lief,
neem haar in je armen,
maak haar tot je bondgenoot.
Zoals een boom haar bladeren verliest
zonder een spoor van verdriet,
zo kun je leren
de dood te omarmen,
samen met het leven.
Mijn innerlijk begrijpt het
en omarmt de dood
als geliefde.
met tranen in mijn hart
dans ik de dans.

Joos, 4 juli 2014

Het vrouwelijke

Mogen we gezegend zijn
op onze gezamenlijke weg.
O ja, moge dit zijn.

Wat is het vrouwelijke?
Gratie,
de schoonheid van ons wezen.
Levengevend,
voedend,
alles omvattend,
woede,
wonder.

Wat is het vrouwelijke?
Naar vogels luisteren
die tjirpen, nestelen,
het voelen van het zachte fluisteren
van de wind.
Het is niets bijzonders,
gewoon jij en ik
onszelf herinnerend
aan de grootsheid
van binnen.
Het vrouwelijke
is hier nu.
Er hoeft niets gezocht te worden,
niets bereikt.
Gewoon jij en ik
hier.

Joos, 6 april 2014

Open je

Open je, mijn lief,
voor wat waar is voor jou.
Je kunt het in je hart voelen
en in iedere adem.
Open je, mijn geliefde,
voor wat je wilt zeggen.
Ik ben hier om je te verwelkomen,
je bent zo lang afgesloten geweest.
Ontvang mijn uitnodiging,
vertel me van je verdriet,
van je vreugde,
laten we samen ontwaken
en het geschenk van het leven ontvangen.
Open je, liefste,
en laat me weten
wat waar is voor jou.
Ik zal bij je zijn in heilige ruimte
en je vasthouden als je wakker wordt.

Joos, 12 september 2013 

De uitdaging liefhebben

Je komt mijn leven binnen,
kruipend,
in galop,
ondermijnend,
overweldigend.
Je bent de perfecte tegenstander
om mijn zwaard als strijder te verstevigen,
strijder van het licht.
Je kunt me verslaan als ik je haat.
Je kunt me verzwelgen als ik bang voor je ben.
Maar ik kies ervoor om de golf van liefde te berijden.
Hartstochtelijke liefde,
tedere liefde,
uitbundige liefde.
Liefde die licht in de duisternis brengt,
die woede en bitterheid omzet in groeiend leven,
die pijn verandert in passie.
Liefde voor de tegenstander die deel uitmaakt van mijn leven
doet mijn vleugels groeien,
verandert fragiele kleinzieligheid
in adelaarsvleugels die me hoog doen vliegen.
Ik houd hartstochtelijk van jou,
uitdaging van mijn leven,
obstakel dat het licht verduistert.
Het is een keuze,
een manier van zijn,
om de vrees te gebruiken
als brandstof voor liefde.

Joos, 18 juli 2013

De zachte trilling in mijn hart

Zal ik schrijven
over de oceaan aan mijn voeten
of gewoon over geuren
uit de keuken hiernaast?
De zachte trilling vanbinnen
waar ik steeds naar verlang
is niet afhankelijk
van wat er
om mij heen gebeurt.
Ik weet dat die trilling
binnen in mijn hart
mijn diepste reden is
om te schrijven,
omdat mensen zoals jij en ik
daar rust zullen vinden.
Die subtiele trilling
trekt me al jaren.
De reis ernaartoe
is even belangrijk
als het daar zijn,
want hoe zou ik je anders
kunnen vertellen
hoe je daar komt?
Gelukkig zijn er anderen
mij voorgegaan
om te leven
vanuit de stilte
waarin jij en ik zijn.

Joos, 10 juli 1013

Uitbundige liefde

Ik houd uitbundig
van de stilte,
de stilte waaruit
alles voortkomt.
De stilte die ons omhelst
wanneer we verdwijnen,
wanneer we afdwalen,
wanneer we de weg
niet meer weten.
Ik houd uitbundig
van de stilte,
de Bron van het zijn
in ieder van ons.
De wijsheid
komt uit haar voort
en toont de weg
naar hoe te zijn
op deze aarde.
Ik houd uitbundig
van de stilte.
Zij geeft me de kracht
om te beschouwen
en te verlangen,
om mijn bestemming te vinden
wanneer ik haar vergeten ben.
Ze helpt me te ontwikkelen,
en steeds nieuwe manieren
van antwoorden te vinden,
daar waar we niet meer weten
dat onze bron
Liefde is.

Joos, 27 juni 2013

Als ik een oude vrouw ben

Als ik een oude vrouw ben
zal ik eindelijk begrijpen
dat ik vrij ben
om te bewegen,
in welke richting dan ook.
Hoe vrijer ik beweeg
hoe meer ik anderen
zal inspireren.
Dus laat me vrolijk ondergoed dragen
en mijn gemak nemen
als iemand zijn voorhoofd
over me fronst.
Ik zal lachen
en gelukkig zijn
en de ellende omkeren
door een ontwapenende glimlach in mijn ogen
die het hart verovert
van ieder die me wil achtervolgen
vanwege het overtreden van grenzen
die er niet echt zijn.
Ik hoop dat ik jou en mij
kan laten lachen,
of huilen,
of wat dan ook,
als ik een oude vrouw ben.
Ik moet alleen nog een beetje oefenen
om mijn opvoeding 
achter me te laten,
maar weet dat je uitgenodigd bent
om met mij te dromen
over wat we nog meer kunnen doen
als ik een oude vrouw ben
en jij bent
wat je ook maar wilt zijn.

Joos, 15 juni 2013

Aan de Moeder

Ik houd van U en koester U, Última Madre, U die alle gezichten kent die we kunnen hebben en ons toch liefheeft.
Ik houd buitensporig van U die mijn naam kent en mijn leven.
U leeft diep in mijn hart en in de harten van anderen.
Ik houd buitengewoon veel van U en koester mij in Uw allesomvattende armen.
Ik houd zoveel van U.
Ik zit aan Uw voeten en wacht op Uw zegening.
U kent de donkerste plekjes in Uzelf en verfraait ze om slechts de warme Aanwezigheid te zijn die ons allemaal in Liefde vasthoudt.
Madre, ik weet dat U mij vergeeft voor de fouten die ik heb gemaakt.
Misschien zijn het in Uw ogen niet eens fouten, want U weet dat ik alles gedaan heb omdat ik goed wilde zijn en vergeten was dat ik goed ben, ongeacht wat dan ook.
U ziet de schoonheid in alles, vooral op de donkerste plaatsen.
Uw warmte zal me kalmeren in de diepte van de cellen van mijn lichaam.
Uw warme, overvloedige lichaam kan ieder van ons in haar armen houden.
U bent het Mysterie dat niet verslagen kan worden, want we zullen U steeds zoeken en naar U verlangen en U levend houden in onze harten.
U, grote Moeder, ik weet niet hoe ik mijn uitbundige liefde en verlangen naar U kan uitdrukken, vooral in deze hartverscheurende tijd.
Ik weet dat U hier bent, in de diepste bron van mijn wezen.
Ik houd van Uw aardsheid, Uw grote borsten, Uw zachte handen die het land bewerkt hebben, Uw voeten die U zo menselijk maken, zo wild, zo moedig om de hardheid die het leven aan zo velen brengt te overwinnen.
Ik vraag dat U zichzelf steeds warmer, dieper, aan mij laat kennen.
Moge ik U liefhebbende en overvloedige omhelzing voelen, opdat het de kiem van liefde in mijzelf doet openbloeien en leven brengt tot het eind van mijn dagen en altijd daarna.

Joos, 10 juni 2013

Altijd weer

Altijd weer kijk ik door mijn raam naar de toppen van de hoge eikenbomen.
Takken zachtjes kaal wuivend in de wind.
Dat heen en weer gaan brengt altijd weer
verwondering,
diepte,
ontroering.
Dat steeds maar er zijn terwijl ik bezig ben.
Steeds maar heen en weer wuiven de takken,
hoog in de wind.
Ik weet niet wat het betekent dat mij dit zo beroert,
maar voel het wel:
Mijn hart voelt zich gerust als ze de hoge kruinen van de bomen ziet,
zachtjes zwaaiend, wiegend in de wind.

Joos, 26 februari 2013

Het ware zelf

Ik geef je mijn leven.
Ik geef mijn leven in je heilige handen.
Ik geef me over aan liefde in het diepste,
in het hoogste.
Je bent in het centrum van al deze ruimtes.
Je bent in de omhelzing van hemel en aarde,
in het spel van licht en duisternis,
in de schoonheid van de natuur om me heen.
In diepe nederigheid buig ik voor je,
in diepe overgave geef ik mijn leven.
Toon me de weg.
Toon me de weg die mijn weg is.
Moge mijn lichaam een tempel voor je zijn
waar ik het vuur van mijn passie kan voelen
om te dienen in de wereld.
Moge ik de woorden vinden
om je liefde voor ons uit te drukken.
Moge je liefde door mij heen schijnen.
Ik heb heel mijn leven naar je verlangd.
Help me te voelen dat ik je gevonden heb.

Joos, 10 februari 2013

De Moeder

Laat me je wiegen mijn lief,
en je voelen zoals je nog nooit aangeraakt bent.
Voel me in je zachte buik mijn lief,
waar je welbevinden mag leven
als je zorgen achterblijven.
Je bent goed mijn lief,
je manieren zijn heel welkom in deze wereld.
Voel hoe het is om aangeraakt te worden
door liefde.
Voel hoe de cellen in je lichaam jubelen van vreugde.
Ze stralen als nieuw,
zoals van een baby die net geboren is.
Je lichaam voelt zo zacht en teder in onze omhelzing.
Ontvang mijn liefde
met je hele wezen.

Joos, 9 februari 2013

De cirkel van het leven

Ik zie het begin
En ik zie het einde. 
Zijn we de cirkel rond gegaan?

Joos, 16 oktober 2012 

Afscheid

Ik sprak met je ziel vanavond
en weet dat het goed is.

Joos, 21 september 2012

Het vullen van de bron

Gewoon maar hier zitten,
het geluid van de oceaan
opent mijn oren
na het sluiten voor teveel geluiden
die ik niet wilde horen.
De stilte tussen
het in en het uit van de golven
vult mijn ziel
na te druk bezig zijn
met wat dan ook.
Een slokje van een glas rode wijn,
een stukje kaas,
het Bourgondisch roze van de bougainville.
Vogels zwermen voorbij,
adem van wind raakt mijn lichaam.
Mijn ziel houdt van de geur
en het geluid
en het gefluister
van de oceaan.
Gewoon maar bijkomen,
dat is het.

Joos, 9 september 2012

Weet in het diepst van je wezen

Weet in het diepst van je wezen dat je geliefd bent mijn lief,
ook al herinneren we ons dat slechts bij vlagen.
Weet in het diepst van jet wezen dat je geliefd bent mijn lief,
je hoeft er niet om te vragen.
Weet dat je sterk bent, krachtig en mooi,
je hoeft je niet zo te beschermen.
De Kracht straalt door je heen ook al weet je het niet,
de Kracht die ons allen bezielt tot in lengte van dagen.
Weet dat je ten diepste onschuldig bent mijn lief,
vertrouw daarop als je het bent vergeten.
Die Kracht is bij je, ze is de essentie van wie we zijn.

Joos, 14 augustus 2012

Tederheid

Mijn tederheid groeit
als een ontluikende
bloem
wanneer ik mijn verhaal
van gehechtheid
loslaat
en in plaats daarvan
voel
dat ik het ben
die wild rondrent
in mijn liefde
voor mijn geliefde.
Bij tederheid blijven
helpt me
om wat er gebeurt
of gaat gebeuren
los te laten.
Mijn tederheid is
langduriger
dan het gevoel
ten opzichte van degene
waar ik me
aan vastklamp
als ik de zachtheid
gewoon maar laat zijn
en haar niet laat verharden
in oude gevoelens
van weggestuurd worden.
Moge de tederheid blijven,
ongeacht
of je bij me blijft
of gaat.

Joos, 8 juni 2012

Overgave

Ik laat steeds dieper
los
zonder te weten
wie zich overgeeft
waaraan.
Oplossen,
openen
zonder dat er
een deur is.
Louter dit hier nu,
ik jij Dit.

Joos, 5 mei 2012

Stilte

Stilte, je bent de grond onder mijn voeten,
de achtergrond van het geluid.
De verbinding tussen de tonen,
de harmonie van mijn bestaan.
Stilte, ik zou je willen omhelzen,
maar je bent ontastbaar toch nabij.
Stilte, wil je mij omarmen,
ik ontvang je diep in mij.
Stilte, zal ik je verspreiden
zoals rimpels rond een steen
die in het water valt?
Zodat anderen je ontvangen.
Zou er dan minder oorlog zijn
komt vrede dan dichterbij?

Joos, 4 mei 2012

Where shall I go?

What do You want me to do but sit here?

In the wanderings of the mind your silence is broken.
Return to her
whenever you can,
because she is your great witness
to all that is appearing.
Keep her clean of suffering.
Clear your mind of all burden.
In longevity I tell you this.
Trust and you shall find.
Eternal life is awaiting you here.
Make the leap, jump,
to save your soul from all
that is clogging your windows.
Be still and know that I am.

Joos, 7 april 2012

Het gehuil van een wolf

Het gehuil van een wolf vindt mijn stem,
een verlangen naar de maan en naar de sterren.
Volg deze weg
zegt hij
en luister naar me.
Ik houd je op het spoor
wanneer je in een andere richting
geduwd wordt.
We gaan deze kant op.
Wees slechts dit
hier nu.

Joos, 14 februari 2012

Grondeloze gronden

Steeds meer naar binnen kerend,
naar de stilte van mijn wezen.
Er lijkt geen einde te komen
aan het ophelderen van de eindeloze gronden.
Ik voel de bodemloze wateren van vruchtbaarheid,
huis waar schatten zijn verborgen
en stille verrukking ontspringt.
Ik houd van deze grondeloze gronden,
dit veld van uitnodiging,
waar minnaar en beminde één zijn.

Joos, 29 januari 2012 

Diepste grond 

Diepte van diepste grond
waar schatten
verstoppertje spelen
Kom tevoorschijn liefje
in zoete omhelzing
Je bent
de waarheid
van het verstoppen
het zoeken
en verborgen aanwezigheid
Kom naar het licht
mijn beminde
en breng gloed
in de duisternis
van eeuwig leven
Ik zeg dit

Joos, 2 januari 2011

To the trees

Teach me your ways.
How you move gently in the wind,
in breeze or winter storm,
not showing any sign of harm
when the gale is over.
Teach me your ways.
How you throw your seedlings
and let the wind spread them
across the earth,
without displaying any sign
of preoccupation
about the way they are received.
Teach me your ways.
How you find your medicine
even though you cannot
move like the animals can.
Teach me about your strength
of standing tall
and how, as you are growing,
you are rooting deeper in the earth,
where you are connected
to swarming life.
Teach me your ways.
How you breathe in pollution
and how you, through magical processing,
enrich the air for all of us
with clean oxygen.
Tell me about the coziness
of birds nesting in your branches
and squirrels dancing around your trunk.
You know them in such an intimate way.
Oh teach me all of this.

Joos, 3 december 2011

To my self

You are my feminine core,
you are the intuition that guides me
and keeps me balanced.
Help me to trust my instincts
instead of listening to the words of others
to the extent of losing the contact with myself,
with my deepest being.
Because the mystery lives in my sensuality
in playfulness
spontaneity
in ever trusting
the deep dark rivers
of my consciousness.
Help me to find
the profoundness of my being,
instead of me wanting to fly higher
all the time.
Help me to relax
in the turmoil
of the world
and in the uproar
of the search
outside
myself.
I love you
and want to be with you
all the time.

Joos, October 22, 2011

Ik ben de brug

Mijn ziel ziet me
oversteken
soms struikelen
weer opstaan
worstelen met gevoelens
mij uiten
inhouden
opluchting vinden
overwinnen
als een verre wolk
die oplost in de wind.
Ik weet
dat dit
precies is
waar ik moet zijn
zelfs al lijkt het pad
smal en steil
het kind soms verdrietig
volwassen liefde groeit.
We zijn facetten
van een diamant
steeds stralend
twinkelend
vanuit een ander
gezichtspunt.

Joos, 10 oktober 2011

Is er iets wat ik kan schrijven?

Totale aanvaarding van wie je bent
zal je vrede en vreugde en voortdurend geluk brengen.
Dit geldt niet alleen voor jou
maar voor ieder die dit leest
en het mag duizenden keren
gekopieerd worden.
Probeer niet om je het recht op deze woorden
toe te eigenen
want je bent slechts de postbode
die de boodschap
bezorgt.
Totale aanvaarding van wie je bent
en van al wat Is
zal de aarde
naar een nieuwe staat
van evolutie brengen.

Totale aanvaarding van wie je bent
heeft jou de afgelopen dagen
beziggehouden.
Vergeet dit nu maar
en laat toe
dat de schoonheid hiervan
in je wezen resoneert.
Vaak hebben we geprobeerd de wereld te accepteren
en wat er met ons gebeurt
en vergaten we alles wat binnenin ons leeft
gewaar te zijn en te aanvaarden.
Daardoor liepen we het risico
het kind met het badwater
weg te gooien.
Want het gevoel in onszelf
heeft het nodig
gekoesterd en
tot leven gebracht te worden.
Dan zal onze geest ontwaken
en ons leiden.
Dus, laat alsjeblieft dit misverstand
gecorrigeerd worden
door eerst gewaar te zijn
van alles wat binnenin leeft.
Door voorbij te gaan aan onze gevoelens
hebben we onze geest
ontmoedigd.

Joos, 29 september 2011

Geliefde,

Ik wil graag dat je in me ontwaakt,
mijn inwonende hogere hoogste,
zodat ik de wereld kan dienen
vanuit een steeds diepere plaats.

Wees zacht nu, mijn liefste,
alleen maar zijn is genoeg
om je omgeving te verlichten.
Alleen je natuurlijke zijn.
Totale aanvaarding van
hoe je bent
zal licht brengen aan
de geesten van anderen.

Hoe kan ik van hieruit schrijven?

Aanvaard jezelf
volledig
in je pijn en
in je gratie.
Dit zal je helpen
om de weg te vinden.
Dit is het moeilijkst
te begrijpen
voor veel mensen
en toch
de meest gemakkelijke
en gracieuze weg.
Want dit is de wijze
om één te zijn
met je ware zelf.

Dit is een geleidelijk
proces
en dat zal voorlopig
zo blijven.
Jouw proces
en dat van anderen
maken deel uit
van hetzelfde
weefsel.

Joos, 18 september, 2011

Geliefd kind van moeder Aarde

Geliefd kind van moeder Aarde,
ken je stem,
want je bent een creatief wezen
in alle eeuwigheid.
Wees steeds aanwezig
want je hebt iets te zeggen
dat nieuw is voor de aarde.
Schuddend, schokkend, bewegend,
zal de aarde een nieuw evenwicht vinden
waar we allemaal aan kunnen
deelnemen.
Dit zegt je hart.
Als je nauwkeurig luistert
zal je een weg vinden
die gevuld is met
gratie en gemak.

Luister naar je hart mijn lief.
Als je dat vergeet
dan zul je het gevoel hebben
dat je de weg kwijt bent.
Als je je belast voelt,
of verdrietig,
of boos,
is dat vaak een teken
dat het nodig is
om een rustig plekje binnenin je
te vinden,
een plekje waar je
alleen bent met je Geliefde.
Een gewijd plekje waar je
kunt voelen
dat je één bent
met het universum.
Een plaats die je voedt
zonder dat je iets hoeft te doen,
behalve alles wat dat in de weg staat
loslaten,
ook je ballast.
Door alleen maar toe te laten
dat vrede je hart binnenkomt
laad je de batterijen
van de levenskracht
die in je is.
Je weet zo goed
dat dit de weg is
naar welbevinden en gratie.

Wees maar stil mijn lief
en luister naar de stem
van je hart.
Laat de geluiden
van de wereld
vervagen
door de geur van de aarde,
de adem van de wind.
Misschien is het niet zo opzienbarend
als je verwacht had,
maar stap voor stap
kom je dichter
bij Mij
die in je hart leeft
en in het hart van Alles.
Langzamerhand bouw je
de kracht op
om de verleiding te weerstaan
om hier uitgeworpen te worden
door je te belasten
met de buitensporigheden
van de wereld.

Er is een aanzienlijk verschil
tussen de aarde
en de wereld,
hoe groot je successen
in laatstgenoemde ook mogen zijn.
Laat alle gehechtheid los
die je hiermee hebt
en je zult beginnen
afstand te nemen
van het verhaal
dat je wikkelt rond
de schoonheid van
de aarde.

Wees zacht mijn lief
en luister naar wat ik wil zeggen.
Altijddurende aanwezigheid
is wie je bent.
Je leven op aarde
is een training
om je dit te herinneren
en te weten
wie je bent
terwijl je tegelijkertijd
de taken vervult
die je hier op aarde
kwam verrichten.
Dit tweevoud is de manier
om het hier en het nu
te overbruggen.
Hier is de ruimte
en nu is de tijd
die door de ruimte
beweegt.
Nu en nu en nu
bouwt de uitgestrektheid
om te ervaren
wie we zijn.
Het zijn Shiva en Shakti
die zich verenigen.
Bewustzijn is de brug
om energie te bundelen.
Met ons bewustzijn
houden we
de zich steeds verder uitbreidende ruimte
samen
in een homogeen
geheel.
Homo genus.
Wij allen dragen hieraan bij
in een wederkerige uitwisseling
van energie.

Joos, 26 augustus, 2011

Geliefde

Geliefde, het voelt zo goed
om mijn leven aan U te wijden
en te weten dat dit
steeds meer
mijn wildste dromen vervult.
Vergankelijkheid groeit uit naar
onvergankelijke liefde
die er altijd geweest is
en altijd zal zijn.
Leid me hand in hand,
met U wil ik zijn.
De schoonheid hiervan is
dat er geen tegenpool van is,
behalve als ik vergeet
mijn ogen te openen, mijn hart, mijn ziel,
want U bent bij mij.
Ik kan niet zeggen
dat ik naar U verlangd heb,
is dat niet vreemd?
Want ik wist niet
wat ik miste.
Zelfs als het zo leek,
begeerde ik de verkeerde dingen.
Laat me hierover schrijven,
van hieruit schilderen,
dansen en lachen,
laat me glimlachen,
steeds weer.
Ik dacht dat mijn leven moest veranderen
voordat ik gelukkig kon zijn.
Alles wat nodig is
is dat ik mij U herinner.
Vul de poriën van mijn huid,
doop de rivieren van mijn lichaam.
Zegen de wezens
nabij en veraf.
In alle eeuwigheid,
dit Is.

Joos, 6 augustus, 2011